مدیریت در مشاغل دور کاری: بررسی ادبیات و عوامل مؤثر

دوره 5، شماره 1، بهار 1401، صفحات 45 - 58

نویسندگان : جمشید کوشکی * و محمد خانی

چکیده :
دورﮐﺎري ﺑﺨﺸﯽ از دﻧﯿﺎي ﺟﺪﯾﺪ ﮐﺎري اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﺒﮏ ﮐﺎر ﮐﻪ در ﺳﺎل¬ﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻃﺮﻓﺪاران ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدي ﺑﺪﺳﺖ آورده، واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده  ﻣؤﺛﺮ از ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي اﻃﻼﻋﺎت اﺳﺖ. استفاده از ابزارهای دیجیتالی، منافع بی¬شماری را برای سازمان¬ها، مراکز و نهادها به دنبال خواهد داشت. پژوهش درباره ادراک مدیران میانی هنگام پیاده¬سازی برنامه دورکاری نشان داد که تغییر فرهنگ، مهمترین مانع است. آنچه در خصوص توسعه دورکاری مهم است، میزان استقلال شغلی کارکنان، نگرش مدیران و انعطاف¬پذیری در فرایند کارمندیابی است، نه نوع تکنولوژی ارتباطی مورد استفاده. تجارب کشورهایی که نظام دورکاری را اجرا کرده¬اند، نشان می¬دهد که دورکاری، بهره¬وری در سازمان¬ها را تا چهل درصد افزایش داده است. چراکه هم برای دورکاران و هم سازمان¬ها در مصرف هزینه¬ها و زمان رفت وآمد صرفه¬جویی زیادی صورت می¬گیرد. با آشنا شدن با شیوه¬های اشتغال دورکاری موجود و از نظرتصمیم¬گیرندگان، استراتژی¬های تشویقی می¬تواند به منظور تقویت عوامل تصمیم¬گیری کارفرمایان و کاهش موانع احتمالی گسترش دورکاری، مؤثر باشد. با اینحال نرخ رشد استفاده از این روش انجام کار دربین سازمان¬ها پایین بوده و انتظارات پیش¬بینی شده محقق نشده است. با توجه به مزایا و منافع دورکاری جای تأمل است که چرا استفاده از این روش جایگاه خود را در بین مدیران و کارکنان آن¬طور که باید، نیافته و اغلب کارکنان و مدیران همچنان از ساختار سنتی تبعیت می¬کنند. اهمیت موضوع این مقاله، زمانی آشکار می¬شود که بدانیم نظرات مثبت کارکنان و مدیران در خصوص اجرای طرح دورکاری در دستگاه¬های ذیربط و همچنین پیاده¬سازی صحیح دورکاری می-تواند نقش بسیار مهمی در موفقیت طرح ایفا نموده و جامعه را از مزیت هایی همچون کاهش ترافیک شهری، کاهش آلودگی هوا، کاهش سر و صدا، کاهش نرخ بیکاری و غیره بهره مند سازد. این درحالی است که عدم همراهی نیروی انسانی با اجرای این طرح، می¬تواند آثار مثبت اجرای این طرح¬ها را در کشور، تا حد قابل توجهی کاهش دهد. تحقیق حاضر نشان می¬دهد که عوامل مؤثر بردورکاری منابع انسانی شامل عوامل ساختاری، عوامل رفتاری و عوامل زمینه¬ای بودند.

کلمات کلیدی :
دورکاری، منابع انسانی، مدیریت، مشاغل.